وقتی در خیابان های کلانشهر اهواز قدم می زنید متوجه می شوید که بسیاری از خیابان های این کلانشهر اصلا شباهتی به یک کلانشهر ندارند و بیشتر شبیه یه یک روستای دور افتاده هستند که سال ها است بویی از آسفالت و قیر و شهرسازی نبرده است.

قدم زدن در خیابان های یک کلانشهر نفتی که نقش ویژه ای در اقتصاد کشور دارد و به نوعی هزینه بسیاری از پروژه های عمرانی سنگین کشور را می دهد و شهرداری آن گاهی پول های خوبی در بحث اعتبارات عوارض آلایندگی دریافت می کند واقعا جای تاسف دارد و اصلا در خور شان شهروندان این کلانشهر نیست زیرا بسیاری از خیابان های این شهر یا آسفالت مناسب ندارد و یا آنقدر داری کنده کاری و چاله و… هستند که تردد در آن ها بسیار دشوار است.

شهرداری اهواز به عنوان متولی اصلی آسفالت و حفظ و نگهداری و ساماندهی کلانشهر اهواز باید به این وضعیت نامناسب رسیدگی کند اما در عمده مواقع با بهانه های واهی به دنبال فرار از مسولیت اصلی خود و شانه خالی کردن از این تنها وظیفه ای است که قانون بر دوشش گذاشته است.

براساس آنچه یکی از معاونان شهردادی اهواز عنوان کرده گاهی شهرداری به مصلحت شهر، بنا ندارد مجوز حفاری خیابانی را بدهد اما آنقدر از طریق استانداری و فرمانداری موضوع را پیگیری می‌کنند و فشار وارد می‌کنند و می‌گویند که خطر آبگرفتگی در این نقطه وجود دارد، که ما مجبور می‌شویم علیرغم میل باطنی مجوز حفاری خیابان را صادر کنیم. این جملات دقیقا گویای فرار از وظیفه شهرداری است زیرا آبفا در حال انجام میولیت خود یعنی اجرای طرح فاضلاب شهری و طرح های مربوط به این مساله است و شهرداری نیز وظیفه آسفالت را دارد. اینکه در این زمینه باید قطعا هماهنگی وجود داشته باشد تا جایی که یکبار آسفالت می شود مجددا نیاز به کنده کاری نداشته باشد مساله ای بسیار مهم است اما اگر در این خصوص فوریتی وجود داشته باشد که آبفا خیابان را بکند، شهرداری نیز وظیفه دارد مجددا خیابان را آسفالت کند.

در کلانشهر اهواز همه دستگاه ها باید بیاموزند هر دستگاه اجرایی وظیفه ای دارد و باید به این وظیفه عمل کند تا شرایط زندگی در اهواز واقعا شبیه به زندگی در یک کلانشهر باشد نه زندگی در یک روستای دور افتاده که بویی از مدیریت شهری نبرده است.

باید دید چه زمانی قرار است این دعوای شهرداری اهواز و آبفا پایان یابد و این دو دستگاه با هماهنگی یکدیگر به ساماندهی اهواز بکوشند.