قرارداد متروی اهواز از سال ۸۵ میان شرکت “کیسون” به عنوان اجرا کننده و شرکت “نورینکو” چین به عنوان تامین کننده تجهیزات با شهرداری کلانشهر اهواز منعقد شد. این پروژه به طول ۲۳ کیلومتر از نیروگاه زرگان در شمال شرقی اهواز آغاز و تا بیمارستان بقایی امتداد می‌یابد و ۲۴ ایستگاه در طول مسیر احداث می‌شود. عملیات اجرایی قطار شهری اهواز که از بهمن سال ۸۵ آغاز شده با گذشت حدود ۱۷ سال تنها حدود ۲۸ درصد پیشرفت دارد و اینجاست که باید گفت گلایه مردم کلاانشهر اهواز از مدیریت شهری به حق است.

این پروژه به دلیل مشکلات مالی و اختلافات بین کارفرما و پیمانکار، از حدود سال ۱۳۹۶ عملا تعطیل شده و همچنان نیز تعطیل است و هیچ اقدام مثبتی برای دلگرمی مردم و ساکنان کلانشهر اهواز رخ نداده است.

براساس گزارشات داده شده بیشترین پیشرفت پروژه قطار شهری اهواز در فاز یک (از فرودگاه تا مصلا)، به میزان ۵۳ درصد است، فاز ۲ این پروژه حدود ۲۷ درصد و فازهای دیگر هم حدود ۹ درصد و ۷ درصد پیشرفت فیزیکی دارند و این مساله گواه این موضوع است که مسئولان شهری اهواز نتوانسته بعد از ۱۷ سال یک اقدام درخور شان مردم این شهر انجام دهند و کاری کنند که مردم با خیال راحت در این شهر تردد داشته باشند.

وضعیت نامناسب وسایل حمل و نقل عمومی از جمله ناوگان اتوبوسرانی و تاکسی رانی و کمبودها در این زمینه در کنار وضعیت نامناسب خیابان ها و معابر و ترافیک سردرگم کننده کلانشهر اهواز اهمیت احداث پروژه قطار شهری در این شهر را دوچندان کرده اما علی رغم همه این دغدغه ها همچنان پروژه احداث متروی اهواز درگیر و دار مشکلات فراوان است و اینکه چه زمانی قرار است از سرگرفته شود مشخص نیست.

در این زمینه چد روز گذشته شهردار اهواز با اشاره به آخرین اقدامات برای راه‌اندازی مجدد پروژه متروی اهواز، از به روزرسانی‌ تفاهم‌نامه اجرا و انجام برآوردهای این پروژه و پیش‌بینی انعقاد قرارداد آن تا یکی دو ماه آینده خبر داده و گفته است: ” قرارداد جدید متروی اهواز تا یکی دو ماه آینده منعقد می‌شود”. باید دید چه زمانی این قرارداد منعقد و چه اقداماتی انجام خواهد شد تا شهروندان بتوانند از این پروژه تاریخی استفاده کنند.

پروژه قطار شهری اهواز پروژه‌ای است که حق مردم کلانشهر اهواز است و انتظار بود با توجه به اینکه همزمان با دیگر استان های کشور کلید خورد، همزمان با همان استان ها و با اعتباری به مراتب کمتر اجرایی می شد اما آنقدر سنگ پیش پای این طرح بود که همه همچنان در رویای افتتاح حتی یک فاز از این طرح هستند و باید دید که چه زمانی همین یک فاز به بهره برداری می رسد.